Waarschuwings signalen en eerste hulp totdat MDA arriveert bij hartaanval Bennett en dat geldt voor iedereen

Naftalie Bennett. Foto GPO

Wat zijn de waarschuwingssignalen van een hartaanval na de hartaanval van voormalig premier Naftali Bennett op zondag? En hoe moet een hartaanval worden behandeld totdat het team van Magen David Adom (MDA) arriveert?

Een hartaanval, of in medische termen een myocardinfarct, treedt op wanneer een van de kransslagaders die de hartspier van bloed voorzien, plotseling wordt geblokkeerd, meestal door een bloedstolsel. Door de blokkade kan er geen zuurstof meer naar het gebied van de hartspier stromen dat door die slagader wordt bediend. Hoe langer de blokkade duurt, hoe groter de onherstelbare schade aan het hartweefsel, aldus Dr. Itay Gal in The Jerusalem Post.

Als dit proces niet snel wordt behandeld, kan het leiden tot hartfalen en plotseling overlijden.

Bennett ervoer waarschijnlijk de klassieke symptomen: pijn of druk op de borst, soms uitstralend naar de linkerschouder, nek of rug, extreme zwakte, kortademigheid en koud zweet, symptomen die kunnen worden verward met een lage bloeddruk of uitputting, maar die in werkelijkheid duiden op een ernstig en levensbedreigend hartprobleem.

Dankzij de snelle reactie van medische teams werd Bennett met spoed naar de eerste hulp gebracht, waar hij de diagnose kreeg van een acuut hartprobleem en onmiddellijk werd overgebracht voor een katheterisatie.

Met de katheterisatieprocedure kunnen artsen de verstopping in de kransslagaders lokaliseren en openen, meestal met een ballonnetje (angioplastiek), gevolgd door het plaatsen van een stent om de slagader open te houden. Dit is een levensreddende behandeling, vooral wanneer deze binnen het kritieke tijdsbestek wordt uitgevoerd – de eerste zes uur nadat de symptomen optreden.

Jaarlijks krijgen zo'n 10.000 Israëliërs een hartaanval en worden ze naar het ziekenhuis gebracht. Ongeveer 3.000 anderen bereiken het ziekenhuis niet op tijd en overlijden thuis, omdat de symptomen te laat worden herkend. Slechts ongeveer 60% van de patiënten arriveert binnen zes uur, de termijn waarin onherstelbare hartschade nog kan worden voorkomen. Het succes van de behandeling hangt grotendeels af van vroege detectie en onmiddellijke medische hulp.

De waarschuwingssignalen van een hartaanval zijn, zoals gezegd, druk of pijn in het midden van de borstkas – soms als een gevoel van zwaarte, branderigheid of benauwdheid – dat kan uitstralen naar de nek, onderkaak, schouder of linkerarm.

Bijkomende symptomen zijn onder meer kortademigheid, koud zweet, misselijkheid, braken, ongewone vermoeidheid en soms zelfs flauwvallen of een gevoel van ernstige angst. Bij vrouwen kunnen de symptomen minder typisch zijn, zoals pijn in de bovenrug of alleen vermoeidheid.

MDA moet onmiddellijk worden gebeld door 101 te bellen. Totdat het medisch personeel arriveert, moet de patiënt in een comfortabele houding zitten of liggen en wordt hem verzocht elke inspanning te vermijden. Het is verboden om op te staan ​​of te lopen, en zelfs niet om naar het toilet te gaan. Elke beweging kan de schade verergeren. Als aspirinetabletten bij de hand zijn (en de patiënt niet allergisch is), kan het kauwen van een pil van 300 mg de vorming van bloedstolsels vertragen.

Bij bewusteloosheid, begin onmiddellijk met reanimatie (cardiopulmonale reanimatie), inclusief borstcompressies met een frequentie van 100-120 per minuut, en roep hulp in. Voor mensen met een hoog risico, zoals mensen met hartaandoeningen, diabetes, hoge bloeddruk of een familiegeschiedenis van hartaanvallen, is het raadzaam dat gezinsleden vertrouwd raken met de basisprincipes van reanimatie.

In het ziekenhuis wordt de eerste diagnose gesteld met behulp van een ECG (elektrocardiogram), waarbij de elektrische activiteit van het hart wordt onderzocht. Bloedonderzoek meet de niveaus van enzymen die vrijkomen bij hartspierbeschadiging: voornamelijk CPK (process capacity check) en troponine-eiwittest. Een stijging van deze waarden, gecombineerd met klinische symptomen en ECG-bevindingen, bevestigt de diagnose.

De behandeling is afhankelijk van de aankomsttijd: als de patiënt vroeg arriveert, ondergaat hij of zij direct een katheterisatie in het katheterisatielab. Als katheterisatie tijdelijk niet mogelijk is, kan er een stolseloplossend medicijn worden toegediend. Hoe sneller de behandeling, hoe lager het risico op blijvende hartschade.

Na de ziekenhuisopname begint de patiënt aan een hartrevalidatietraject. Dit omvat begeleide fysieke activiteit, een vetarm dieet, diabetes en bloeddrukregulatie, antistollingsmedicatie en psychologische ondersteuning om stress te verminderen. In veel gevallen is dit een lange weg, maar essentieel voor volledig herstel.