Yehonatan Hagbi. Foto via Times of Israel
Yehonatan Hagbi, 18, werd in oktober vermoord door Hamas-terroristen in Moshav Yakhini, vlakbij de grens met Gaza.
Hagbi was op het balkon van het huis van zijn grootouders toen de terroristen het stadje binnenvielen. Hamas schoot hem in de borst en zijn familie probeerde zijn wonden te behandelen, aangezien er te midden van de chaos geen ambulances konden arriveren, maar hij stierf binnen een paar uur.
Hij laat zijn ouders, Nir en Keren, en zijn broers en zussen Ben Zion, Adi, Neta en Maya achter. Hij werd op 19 oktober begraven in Yakhini.
Zijn familie vertelde dat hij van dieren hield, vegetariër was, ervan droomde ooit dierenarts te worden en veel tijd doorbracht op de melkveehouderij van zijn grootouders. Hoewel hij opgroeide in een traditioneel maar seculier gezin, was hij de afgelopen jaren religieuzer geworden, zei zijn familie, en begon hij de Shabbat te vieren.
Zijn neef Noya Hagby schreef op Facebook dat er “geen woorden zijn om de pijn te beschrijven – om je glimlach te beschrijven en je lach die we nooit meer zullen ervaren. Je was bij iedereen geliefd, een braaf kind, grappig en charmant,’ schreef ze, zich herinnerend dat ze de avond voor zijn dood samen de feestdag hadden gevierd, ‘en zelfs hadden gelachen om je schorre stem.’
De tante van Yehonatan, Liat, schreef online dat hij “het hart van ons allemaal was! Een jongen die zoveel van dieren hield, altijd degenen accepteerde die anders waren, was raadgever in Bnei Akiva voor tientallen kinderen. Een geweldige jongen, van wie iedereen hield vanaf het moment dat ze hem ontmoetten.”
Zijn vader, Nir, een onlangs gepensioneerde IDF-officier, was op 7 oktober op vakantie toen hij hoorde van de aanval en probeerde op tijd hulp naar Yakhini te sturen, maar het was te laat.
“Yehonatan was een uniek kind, je zou hem een uitdagend kind kunnen noemen”, vertelde zijn vader, Nir, aan Ynet . “Glimlachend en blij zou hij in augustus dienst nemen bij de IDF, maar hij smeekte mij om hem te helpen dit uit te stellen tot december. Hij zei tegen mij: 'Papa, ik wil een beetje vrijheid.'
Nir zei dat Yehonatan had gehoopt in de Oketz-hondeneenheid te dienen. “Hij was een kind dat van dieren hield, hij vond er altijd troost in. Je kunt in zijn mobiel kijken, alle foto's zijn van koeien. Hij was altijd op het melkveebedrijf, daar woonde hij.”
Zijn vader zei dat ze plannen hadden om in november Amsterdam te bezoeken voordat hij zich aanmeldde en dat ze al tickets hadden gekocht: "Hij zei tegen mij: 'Pa, als we in Nederland zijn, wil ik koeienboerderijen gaan bekijken.'"
Nir zei dat hij Yehonatan probeerde aan te moedigen een reis naar het buitenland te maken met de rest van de tijd die hij had voordat hij zich aanmeldde, maar dat hij in plaats daarvan in zijn geliefde Yakhini wilde blijven: 'En in werkelijkheid verblijft Yehonatan op de een of andere manier in de moshav: Hij zal later opnieuw begraven worden in Yakhini, de plaats waar hij het meest van hield in de wereld.
