De toekomst van de oorlog kan afhangen van één beslissing: 'Hamas geeft om zijn eigen voortbestaan'

Foto Reuters

De wereld wacht af terwijl Hamas het 20-punten tellende vredesplan van president Donald Trump voor Gaza overweegt, schrijft The Jerusalem Post.

Het voorstel is geaccepteerd door Israël, onderschreven door de Palestijnse Autoriteit, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten en met voorzichtige groet ontvangen door de meeste internationale actoren. De vraag is: zal Hamas hieraan gehoor geven ?

Voor Jonathan Conricus, Senior Fellow bij de Foundation for Defense of Democracies en voormalig internationaal woordvoerder van de Israëlische strijdkrachten, is het antwoord pijnlijk duidelijk. "Hamas geeft meer om zijn eigen voortbestaan ​​dan om de belangen van het Palestijnse volk of de burgers in Gaza", vertelde hij aan The Media Line, eraan toevoegend dat "de kans veel groter is dat ze het niet zullen accepteren."

Hij verhulde zijn frustratie niet. "Ik zeg dat met grote spijt, want dat betekent dat onze gijzelaars een aanzienlijk risico lopen. En ik zou natuurlijk liever zien dat onze gijzelaars worden vrijgelaten. Maar ik denk dat Hamas het in het algemeen helaas niet met me eens zal zijn."

Conricus legde in een afgemeten maar sobere volgorde uit wat afwijzing op de grond zou teweegbrengen. "Wat militaire operaties betreft, betekent dit dat de IDF de militaire operaties in Gaza-Stad zal opvoeren en intensiveren, meer militaire druk zal uitoefenen en dingen zal doen die de IDF tot nu toe heeft nagelaten met betrekking tot de gevechten in Gaza-Stad."

Het tweede gevolg, zei hij, is nog directer voor de families van de gijzelaars. "De IDF zal proberen operaties uit te voeren om gijzelaars te bevrijden, ervan uitgaande dat Hamas geen akkoord zal sluiten met een akkoord. Daarom zal de enige manier om gijzelaars te bevrijden geweld zijn. En ik denk dat de kans groter zal zijn dat het kabinet de IDF, Special Forces, Shabak, enz., opdracht zal geven om militaire actie te ondernemen om gijzelaars te bevrijden, zelfs als dat betekent dat er extra risico's voor de gijzelaars zijn."

Foto IDF

Een derde mogelijke uitkomst, zo betoogde hij, ligt buiten het slagveld. "Ik hoop, ik denk dat het een zeer redelijke uitkomst is, dat er voor het eerst in twee jaar oorlog meer Amerikaanse druk zal zijn, zowel Amerikaanse als wereldwijde, maar vooral Amerikaanse druk op Egypte om de poort bij Rafah te openen en de inwoners van Gaza toe te staan ​​het oorlogsgebied te ontvluchten en tijdelijk onderdak buiten de Gazastrook te zoeken. Dat zal de doorslag geven en echt een gamechanger zijn voor de oorlog, omdat Hamas hierdoor zijn belangrijkste wapen, of zijn secundaire wapen, kwijtraakt. Het belangrijkste wapen zijn de gijzelaars. Het secundaire wapen zijn de burgers in Gaza die Hamas als menselijk schild gebruikt en die ze gebruiken om druk uit te oefenen op Israël."

Dat scenario, zei hij, moet nu al met Washington worden gecoördineerd. "Ik denk dat de Israëlische diplomatieke inspanningen zich daar nu op moeten richten. We moeten dat al voorbereiden en klaar hebben en coördineren met de regering-Trump. En we moeten bevestigen dat als Hamas een deal weigert, Egypte gedwongen wordt de poort te openen."

In de strijd tussen verhalen en wereldwijde diplomatie denk ik dat dit een zeer onthullend moment zal zijn, een bepalend moment, waarop alle belangrijke landen ter wereld hun steun voor het plan hebben uitgesproken. Israël steunt het plan en heeft voor het eerst duidelijk gezegd dat we bereid zijn de oorlog te beëindigen als we de gijzelaars terugkrijgen. Als Hamas niet akkoord gaat, dan ligt de verantwoordelijkheid voor al het lijden, voor alle doden die zullen volgen en voor het vertragen van de wederopbouw in Gaza en alle gevolgen daarvan bij Hamas. Niemand kan met recht beweren dat het Israëls verantwoordelijkheid is.

En dat is misschien wel het eerste waar we ons op moeten richten.

Zijn voorspelling voor de komende maanden was somber. "De oorlog zal voortduren en we hebben nog maanden voor de boeg van gevechten, gevechten waarbij helaas slachtoffers zullen vallen voor het Israëlische leger. Natuurlijk zullen er veel Hamas-strijders omkomen. Ik neem aan dat er ook niet-strijders in Gaza zullen sneuvelen en dat het lijden in Gaza zal aanhouden. Dat is allemaal de verantwoordelijkheid van Hamas."

Die verantwoordelijkheid zou echter verder kunnen reiken dan de grenzen van Gaza. "Regionaal gezien denk ik dat een negatieve uitkomst zou kunnen zijn dat we een halo-effect zouden kunnen hebben, een overloopeffect op Judea en Samaria. Het is daar al behoorlijk onrustig. Er is veel instabiliteit en vroege tekenen van instabiliteit, en verschillende organisaties hebben de intentie om het gebied te destabiliseren. En het zou kunnen dat de Palestijnse Autoriteit de stekker eruit trekt en die terreurorganisaties toestaat Israël nog meer aan te vallen."

Hij waarschuwde dat de politieke afwegingen in Ramallah zouden kunnen veranderen. "Tot nu toe is dit niet gebeurd vanwege succesvolle Israëlische antiterreuroperaties en ook omdat de PA geen politiek motief had om dit te doen, omdat ze nog steeds wachtten tot de wereld de weg vrijmaakte voor de PA om de controle over Gaza over te nemen. En als dat niet gaat gebeuren, dan zal de PA dat misschien uit wanhoop toestaan. En dan zou dat natuurlijk niet positief zijn."

De potentiële regionale bevriezing is breder. "Het is moeilijk om een ​​inschatting te maken van het Abraham-akkoord, Saoedi-Arabië, Indonesië en al het andere goede dat zal volgen. Ik neem aan dat de andere landen zich nog steeds niet comfortabel genoeg zullen voelen om door te gaan met het sluiten van vredesakkoorden met Israël, terwijl de gevechten in de Gazastrook voortduren en heviger worden. Dus ook dat zal, helaas, worden uitgesteld."

Ook Iran speelde een rol in zijn analyse. "Ik denk dat ze zullen proberen alles te doen wat ze kunnen om de situatie in Israël en bij de Palestijnen te destabiliseren, om de aandacht van zichzelf af te leiden en Israël bezig te houden. Ik denk dat ze nu beginnen te lijden onder de gevolgen van hun grillige en misplaatste strategie met betrekking tot kernwapens. Ze zijn er meerdere keren voor gewaarschuwd dat ze zich niet op Iraanse bodem mogen verrijken. Ze hebben volgehouden en ik denk dat ze de Europese bereidheid om hen te verrijken volledig verkeerd hebben ingeschat. En nu zullen ze de gevolgen ondervinden van de snelle terugval van de sancties en ik denk dat ze zullen proberen de situatie te escaleren."

Gevraagd naar Hamas' publieke bewering dat het plan "de Palestijnse belangen negeert", was Conricus categorisch. "Ik denk dat het een valse bewering van Hamas is. Helaas vertegenwoordigt deze deal wel degelijk de Palestijnse belangen. Er staat duidelijk en in duidelijke bewoordingen in dat het de weg vrijmaakt voor een Palestijnse staat en het weerspiegelt de Palestijnse belangen, vooral in de zin dat het Palestijnen helpt te stoppen met lijden onder de gevolgen van de oorlog die Hamas is begonnen en dat het Palestijnen in Gaza van Hamas kan bevrijden. Dus natuurlijk is het een zeer belangrijke steunpilaar. Het bevordert Palestijnse belangen. Sommige daarvan ben ik niet blij mee. Een Palestijnse staat onder de Palestijnse Autoriteit is niet iets wat ik goed vind, maar desalniettemin effent de deal de weg, of het concept van de deal effent de weg daarvoor."

Zijn onderscheid was scherp: 'Het is niet in strijd met de belangen van de terroristische organisatie Hamas.

Dat klopt. Als een Hamas-functionaris had gezegd dat het onze belangen van Hamas niet ondersteunt, dan zijn zij inderdaad de verliezende partij in een oorlog die zij zelf zijn begonnen en worden zij gedwongen akkoord te gaan met voorwaarden die hen niet aanstaan. En natuurlijk zijn de voorwaarden niet gunstig voor Hamas, omdat zij de oorlog verliezen. Maar wat de Palestijnse belangen betreft, denk ik dat ik het daar absoluut niet mee eens ben en dat er een zeer sterke, misschien wel te sterke, positieve vertegenwoordiging van de Palestijnse belangen in deze deal is.

Wat Qatar betreft, de staat die bemiddelde tussen Washington, Israël en Hamas, uitte Conricus zijn diepe scepsis. "Ik denk dat Qatar voor het eerst echt een eigen belang heeft en ik denk dat ze hun diplomatieke status en geloofwaardigheid zullen verliezen, omdat president Trump zijn persoonlijke politieke prestige op het spel heeft gezet met de deal. Ik denk dat hij dat deed op basis van de inschatting dat de Qatari Hamas zouden kunnen beïnvloeden en Hamas ertoe zouden kunnen bewegen de deal te ondertekenen en ermee in te stemmen. Als Qatar faalt – en ik denk dat hij die inschatting maakte op basis van wat de Qatari hem vertelden – dat ze inderdaad die invloed hebben en als de Qatari falen, dan zal dat, denk ik, hun aanzien in Trumps ogen en in de ogen van de wereld als iemand die belooft maar niet levert, ondermijnen."

Hij spaarde Doha niet van directe kritiek. "Als we de Qatarese activiteiten bekijken , hebben ze de vrijlating van gijzelaars al heel, heel lang niet mogelijk gemaakt. Er zijn veel berichten, waarvan ik de exacte waarheidsgetrouwheid niet ken, dat zij degenen zijn geweest die de onderhandelingen over de terugkeer van tien levende en achttien dode gijzelaars hebben verduisterd en aangewakkerd. Zij hebben die onderhandelingen laten mislukken. En ze zijn niet succesvol geweest. Ze hebben Idan Alexander vrijgelaten als een persoonlijk gebaar naar president Trump voordat hij de vorige keer op bezoek kwam. Maar verder hebben ze heel weinig gedaan om de stabiliteit in de situatie te bevorderen. Dus dat zal aan het licht komen. En de Qatari bevinden zich, denk ik, voor het eerst in een positie waarin ze daadwerkelijk moeten leveren. En ik denk dat de kans dat ze dat daadwerkelijk doen niet groot is. En ze zullen worden ontmaskerd als terrorismesympathisanten zonder echte invloed op de terreurorganisatie die ze sponsoren."

Voor Conricus is het vonnis net zo hard als zijn openingswoorden: als Hamas weigert, zal de oorlog verergeren, zullen gijzelaars in gevaar blijven en zal de diplomatieke kaart van de regio vastlopen. "Als Hamas niet akkoord gaat, dan ligt de verantwoordelijkheid voor al het lijden, voor alle doden die zullen volgen en voor het vertragen van de wederopbouw in Gaza en alle gevolgen daarvan bij Hamas."