top of page

In de gemengde Joodse en Arabische stad Akko dringen bewoners aan op een verenigd front tegen Iran

  • Foto van schrijver: Joop Soesan
    Joop Soesan
  • 19 jun
  • 5 minuten om te lezen

Dror Miro, een koperslager van de vierde generatie, houdt zijn bord 'Rising Lion' vast dat hij ontwierp en maakte in de oude stad Acre op 16 juni 2025. Foto Diana Bletter/Times of Israel


Dror Miro, koperslager van de vierde generatie, zat maandag aan zijn werktafel aan de rand van de bazaar en hamerde een ontwerp van een leeuw op de Davidster, schrijft Times of Israel.


"Ik begon met dit ontwerp zes maanden voor Operatie Rising Lion", aldus de 40-jarige Miro, verwijzend naar de oorlog tussen Israël en Iran die op 13 juni begon toen Israël een verrassingsaanval uitvoerde op het Iraanse nucleaire programma.


Iran heeft de aanhoudende gerichte aanvallen van Israël beantwoord met willekeurige raketaanvallen op Israëlische bevolkingscentra. Hierbij zijn tot nu toe 24 mensen omgekomen en honderden gewond geraakt, aldus de Israëlische autoriteiten.


De inwoners van Acre, een stad met 65.000 inwoners waar 65% Joods en 35% Arabisch is, spraken met The Times of Israel met een combinatie van berusting, geduld, het besef dat ze hetzelfde lot ondergingen en een gevoel van nostalgie naar dagen waarop het rustig was en de straten bruisten van activiteit.


"Er zijn nu geen toeristen meer ?", zei Miro, de vraag van deze verslaggever herhalend. "Het staat al twee jaar leeg. Er is niets meer."


Miro zei dat winkeliers net begonnen te herstellen na de rellen en vernielingen in 2021, waarbij meer dan een dozijn Joodse bedrijven in brand werden gestoken in de oude binnenstad van Akko. De stad is aangewezen als UNESCO-werelderfgoed.


“Wij allemaal, Joden en Arabieren, wij allemaal, willen gewoon werken,” zei Miro.


Zondagochtend vroeg kwamen bij een raketaanval drie moslimvrouwen en een meisje om het leven in Tamra, een overwegend islamitische stad 17 kilometer ten oosten van Acre.


Victoria had de staking nog vers in het geheugen en weigerde haar achternaam te geven toen ze een paar minuten bleef praten voordat ze naar een doktersafspraak ging.

Victoria, die vraagt ​​om haar achternaam niet te gebruiken, loopt op 16 juni 2025 door een lege straat in de oude stad Acre. Foto Diana Bletter/Times of Israel


Victoria verwees naar de afkeuring van premier Benjamin Netanyahu vanwege een video die op sociale media circuleerde en waarin vermoedelijk Joodse Israëliërs feestvieren na de aanval op de nabijgelegen Arabisch-Israëlische stad.


"In een oorlog moeten we samen zijn", zei de 60-jarige Victoria. "We hebben een sterk Israël nodig, dus moeten we samen sterk zijn."


Twee gemeenteambtenaren liepen door de bazaar en deelden een informatiepagina uit over wat te doen als de noodsirenes afgingen, die aangaven dat er Iraanse ballistische raketten zouden zijn afgevuurd.


"Als er sirenes zijn," zei Deeb Bader, terwijl hij koffiebonen maalde in zijn koffiehuisje, "moeten we onder de Ridderzaal door," een stenen gebouw uit de 12e eeuw dat een geschikte plek leek om dekking te zoeken.

Gemeentewerkers van Acre delen noodinformatie uit op de bazaar van Acre aan Deeb Bader, rechts, in zijn koffiehuis. Foto Diana Bletter/Times of Israel


Bader zei dat hij meerdere jaren in Californië heeft gewoond.


Israel)

ACRE — Dror Miro, koperslager van de vierde generatie, zat maandag aan zijn werktafel aan de rand van de bazaar en hamerde een ontwerp van een leeuw op de Davidster.


"Ik begon met dit ontwerp zes maanden voor Operatie Rising Lion", aldus de 40-jarige Miro, verwijzend naar de oorlog tussen Israël en Iran die op 13 juni begon toen Israël een verrassingsaanval uitvoerde op het Iraanse nucleaire programma.


Iran heeft de aanhoudende gerichte aanvallen van Israël beantwoord met willekeurige raketaanvallen op Israëlische bevolkingscentra. Hierbij zijn tot nu toe 24 mensen omgekomen en honderden gewond geraakt, aldus de Israëlische autoriteiten.


A birth at Alumim

Keep Watching





De inwoners van Acre, een stad met 65.000 inwoners waar 65% Joods en 35% Arabisch is, spraken met The Times of Israel met een combinatie van berusting, geduld, het besef dat ze hetzelfde lot ondergingen en een gevoel van nostalgie naar dagen waarop het rustig was en de straten bruisten van activiteit.


"Er zijn nu geen toeristen meer ?", zei Miro, de vraag van deze verslaggever herhalend. "Het staat al twee jaar leeg. Er is niets meer."


Ontvang de dagelijkse editie van The Times of Israel

per e-mail en mis nooit onze belangrijkste verhalen

E-mailadres voor de nieuwsbrief

Uw e-mailadres

Krijg het

Door u aan te melden, gaat u akkoord met de voorwaarden

Miro zei dat winkeliers net begonnen te herstellen na de rellen en vernielingen in 2021, waarbij meer dan een dozijn Joodse bedrijven in brand werden gestoken in de oude binnenstad van Akko. De stad is aangewezen als UNESCO-werelderfgoed.


“Wij allemaal, Joden en Arabieren, wij allemaal, willen gewoon werken,” zei Miro.



Victoria, die vraagt ​​om haar achternaam niet te gebruiken, loopt op 16 juni 2025 door een lege straat in de oude stad Acre. (Diana Bletter/Times of Israel)

Zondagochtend vroeg kwamen bij een raketaanval drie moslimvrouwen en een meisje om het leven in Tamra, een overwegend islamitische stad 17 kilometer ten oosten van Acre.


Advertentie

Victoria had de staking nog vers in het geheugen en weigerde haar achternaam te geven toen ze een paar minuten bleef praten voordat ze naar een doktersafspraak ging.


Victoria verwees naar de afkeuring van premier Benjamin Netanyahu vanwege een video die op sociale media circuleerde en waarin vermoedelijk Joodse Israëliërs feestvieren na de aanval op de nabijgelegen Arabisch-Israëlische stad.


"In een oorlog moeten we samen zijn", zei de 60-jarige Victoria. "We hebben een sterk Israël nodig, dus moeten we samen sterk zijn."



Gemeentewerkers van Acre delen noodinformatie uit op de bazaar van Acre aan Deeb Bader, rechts, in zijn koffiehuis op 16 juni 2025. (Diana Bletter/Times of Israel)

Twee gemeenteambtenaren liepen door de bazaar en deelden een informatiepagina uit over wat te doen als de noodsirenes afgingen, die aangaven dat er Iraanse ballistische raketten zouden zijn afgevuurd.


"Als er sirenes zijn," zei Deeb Bader, terwijl hij koffiebonen maalde in zijn koffiehuisje, "moeten we onder de Ridderzaal door," een stenen gebouw uit de 12e eeuw dat een geschikte plek leek om dekking te zoeken.


Bader zei dat hij meerdere jaren in Californië heeft gewoond.


“Daar hebben we verschillende aardbevingen meegemaakt, en hier leven we tijdens de oorlogen”, zei Bader.


De meeste winkels in de bazaar waren gesloten, behalve een paar groente- en fruitverkopers.


Een zwerfkat lag op de schappen waar normaal gesproken koopwaar lag.


Zelfs bij Hummus Said, waar soms een lange rij klanten voor de deur staat te wachten op hun populaire kikkererwtenspread, was niemand aanwezig.

Said Abu Bakar, eigenaar van Hummus Said, zit in zijn lege restaurant in de oude stad Acre op 16 juni 2025. Foto Diana Bletter/Times of Israel


"We hopen dat het beter gaat," zei Said Abu Bakar, terwijl hij op zijn vaste plek bij de kassa zat. "We mogen niet opgeven."


Zonder de gebruikelijke drukte van klanten had Abu Bakar tijd voor een rustig gesprek. Hij grapte dat het vroeger beter was toen "iedereen Jiddisch sprak", een taal die zijn vader vloeiend sprak.


In een winkel die uitrusting voor vissers en zwemmers verkoopt, zei de 40-jarige Mohammed Bayaa dat mensen nog steeds gaan vissen “niet om vis te vangen, maar om aan zee te zitten en aan de situatie te ontsnappen.”


De winkel werd 40 jaar geleden opgericht door Bayaa's vader.

Mohammed Bayaa staat achter de toonbank van zijn winkel in de oude stad Akko op 16 juni 2025. Foto Diana Bletter/Times of Israel


Hij zei dat hij de laatste vijf jaar van zijn leven wilde ‘verwijderen’.


“Eerst was er COVID-19, toen de rellen, en nu de oorlog van de afgelopen twee jaar”, zei hij.


Bayaa groeide op in Akko en sprak met plezier over zijn jeugd, toen hij en zijn familie Joodse feestdagen vierden met buren en vrienden.


Soms denkt hij erover om met zijn vrouw en drie kinderen Israël te verlaten en naar Europa te verhuizen.


"Maar dit is mijn land," zei hij. "Ik heb een gevoel van verbondenheid dat ik nergens anders zou hebben."


Hij zei dat hij hoopt dat we in de toekomst zullen terugkijken en kunnen zeggen dat “dit een moeilijke tijd in de geschiedenis was.”


"Ik hoop dat er ooit vrede komt met Libanon, Syrië, Irak en zelfs Iran", zei Bayaa. "Ik denk dat het een tijdje erger zal worden en dan weer beter."





































































 
 
 

コメント


Met PayPal doneren
bottom of page