Nu de Israëlische jeugd na 7 oktober op een kruispunt staat, kiezen sommigen ervoor om te gaan wandelen om hun weg te vinden

Deelnemers aan een Green Horizons-wandeling in Israël. Foto Green Horizons org.

In kibboets Yad Mordechai in de Westelijke Negev van Israël loopt een groep schoolkinderen door de bewaard gebleven loopgraven waar strijders het gebied verdedigden tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog. De negentienjarige Moriah Yisraeli, die haar nationale dienstplicht bij de Society for Preservation of Israel Heritage Sites (SPIHS) voltooit, wacht tot ze zich verzamelen voordat ze aan haar tour begint.

Ze beschrijft de hevige strijd in 1948 waarbij de kibboets in handen viel van de vijand en vervolgens werd heroverd. Vervolgens houdt ze een recente foto omhoog: gewapende leden van de noodeenheid van Yad Mordechai hurkten op 7 oktober 2023 in diezelfde loopgraven, opnieuw om hun huizen te verdedigen – ditmaal tegen Hamas-terroristen.

"De kinderen worden stil", vertelde ze na de tour aan The Times of Israel. "Je ziet ze in gedachten de puntjes met elkaar verbinden. Ze beseffen plotseling dat het verhaal dat we vertellen niet alleen geschiedenis is. Het gebeurt nu, en het is ook hún verhaal."

Dat moment van verbondenheid onderstreept een diepere nationale zorg. Terwijl wereldwijde Joodse organisaties zich richten op het versterken van de banden van diaspora-jongeren met Israël te midden van een toenemend antisemitisme en antizionisme, worstelen sommige jongeren in het land zelf met onzekerheid over hun toekomst thuis.

In oktober 2023 vertrokken meer dan 12.300 Israëliërs definitief , bijna vier keer zoveel als het jaar ervoor in dezelfde maand.

Voor sommige jonge Israëliërs hebben de nasleep van de aanval op 7 oktober en de aanhoudende oorlog in Gaza de vraag aangewakkerd of ze stabiliteit in het buitenland moesten zoeken. Zelfs vóór het bloedbad trokken jonge Israëliërs al naar het buitenland, in de hoop de economische druk, sociale verdeeldheid, veiligheidsproblemen en een deplorabele huizenmarkt achter zich te laten. De nasleep van de Hamas-invasie versnelde deze trend. Eind 2024 waren bijna 83.000 mensen geëmigreerd, een recordaantal.

Om de toenemende emigratie tegen te gaan, proberen erfgoedprogramma's, jeugdbewegingen en lokale wederopbouwprojecten jongeren een nieuw gevoel van betekenis en verbondenheid met het land te geven.

Yisraeli begon haar dienst bij SPIHS in september 2023, slechts enkele weken voor de aanslagen van 7 oktober. Ze is een van de ongeveer 100 jongeren die jaarlijks worden aangewezen om bezoekers rond te leiden op erfgoedlocaties zoals Yad Mordechai en het detentiekamp Atlit.

Ze beschreef de situatie na het bloedbad van Hamas als volgt: "Plotseling zag ik verleden en heden in elkaar overvloeien. Het verhaal van 1948 vertellen voelde als ons verhaal vandaag vertellen. Ik besefte dat dit is wat ons verbindt en ons hier houdt."

Haar mede-vrijwilliger, de 19-jarige Galia Shoham, is het daarmee eens.

"Door onze geschiedenis te delen, had ik het gevoel dat ik mensen hielp waarderen wat we hebben. Het herinnerde me eraan

Galia Shoham leidt een groep op een erfgoedlocatie met de Society for Preservation of Israel Heritage Sites. Foto SPIHS

Beiden zeggen dat de ervaring hen een dieper gevoel van verbondenheid heeft gegeven. "Als je iets geeft aan het land," reflecteerde Yisraeli, "krijg je er altijd iets voor terug."

Niet elke jonge Israëliër denkt er zo over. Europese steden zoals Berlijn werden steeds populairder als bestemming voor Israëlische expats die op zoek waren naar een hogere levensstandaard – vooral nadat de protesten voor sociale rechtvaardigheid in 2012 aan het licht brachten dat Israëlische chocoladepudding op de een of andere manier goedkoper was als je het in de Duitse hoofdstad kocht.

New York City, al een knooppunt voor in Israël geboren Joden, heeft sinds 7 oktober een nog grotere bloei doorgemaakt. Er zijn nu meer dan 560 in Israël opgerichte tech-startups in de stad gevestigd - ten opzichte van 450 in 2024.

Volgens een rapport van het in Londen gevestigde Institute for Jewish Policy Research wonen er momenteel ongeveer 630.000 in Israël geboren Joden buiten Israël, plus ongeveer 330.000 "personen met banden met Israël", waarmee het totaal op bijna 1 miljoen komt.

Deze vermeende behoefte om emigratie tegen te gaan door Israëliërs te verbinden met hun eigen geschiedenis, land en cultuur, is de reden waarom veel programma's de Israëlische jeugd op steeds jongere leeftijd proberen te bereiken: Na'ama Loto, nu 19 jaar, voelde haar band met de Israëlische geschiedenis in haar vroege tienerjaren sterker worden via de Green Horizons-beweging, die educatieve wandelingen en kampeertrips aanbiedt om leiderschapsvaardigheden en zionistische waarden te ontwikkelen.

Tijdens de COVID-19-lockdown beklom ze met haar groep de berg Arbel.

"Toen ik daar stond en de verschillende lagen van de geschiedenis zag – kruisvaarders, Mamelukken, Bijbelse figuren – had ik het gevoel dat ik letterlijk door het verhaal van mijn volk liep", zei ze. "Toen wist ik dat ik er echt bij hoorde."

Toen haar naar haar toekomst werd gevraagd, aarzelde Loto geen moment.

"Ik heb zoveel geweldige mensen ontmoet en met hen samengewerkt die dit land zo dierbaar vinden. Weggaan voelt als het achterlaten van een verhaal dat ik nog steeds aan het ontdekken ben," zei ze.

Deelnemers aan een Green Horizons-wandeling in Israël, op een foto zonder datum. Foto Green Horizons

Daniel Dvir, CEO van Green Horizons, is ervan overtuigd dat deze leerzame ervaringen ertoe doen.

"Zodra een tiener onder de sterrenhemel slaapt of door de Negev trekt, voelt hij of zij een diepe verbondenheid met dit land", zei hij. "Er zijn prachtige landschappen over de hele wereld, maar het is niet hetzelfde. Die verbondenheid maakt het moeilijker om je ergens anders thuis te voelen."

Terwijl de terreurinvasie van 7 oktober – waarbij zo'n 1200 mensen werden afgeslacht en 251 naar de Gazastrook werden ontvoerd – de aanhoudende oorlog met Hamas in het zuiden aanwakkerde, werd ook Noord-Israël al snel bij het conflict betrokken toen het onder zwaar raketvuur van de Libanese terreurgroep Hezbollah kwam te liggen. Tienduizenden inwoners raakten ontheemd door de wijdverspreide verwoesting van huizen en steden, en ondanks een staakt-het-vuren met Hezbollah in november 2024, zijn veel gemeenschappen nog steeds aan het bijkomen van de gevolgen van de oorlog.

Een huis dat is geraakt door Hezbollah-raketten in de verlaten Noord-Israëlische stad Metula op 4 november 2024. Foto IDF

Om hierbij te helpen, ontwikkelt het Yigal Alon Centrum in kibboets Ginosar een initiatief voor jongeren die nog niet in het leger zitten om garinim , of kerngroepen, te vormen die zich inzetten voor de 'adoptie' van noordelijke steden. Deze jonge Israëliërs zouden helpen met bijles, wederopbouw en deelname aan het gemeenschapsleven.

"Het is meer dan alleen vrijwilligerswerk", aldus coördinator Roi Defrin. "We willen dat ze zich betrokken voelen en deze gemeenschappen zien als plekken waar ze op een dag hun eigen toekomst kunnen opbouwen."

Daniel, een 20-jarige soldaat uit Modiin, maakt deel uit van de pilotgroep.

"Het is nooit bij me opgekomen om Israël te verlaten," zei hij. "Hier wonen is een voorrecht. Als je deel uitmaakt van een droom die al duizenden jaren in de maak is, voelt elke uitdaging klein."